Rodzaje wyciągów narciarskich

    Porównaj ceny

Czy każdy wyciąg jest dobry dla początkującego narciarza? Czym różnią się między sobą? Jak dobrać właściwy stok do umiejętności? Znajdziemy odpowiedzi na te pytania. Zaczynamy!

Jakie są koleje narciarskie na stokach?

Koleje różnią się nie tylko wyglądem, ale zasadami korzystania i ogólnym działaniem na stoku. Doświadczeni narciarze mają już swoje ulubione koleje, jednak osoby początkujące w sportach zimowych mogą czuć się nieco zagubione. Stąd warto wcześniej zapoznać się z możliwościami, jak i sposobem korzystania. W ten sposób uniknie się kontuzji.

Koleje na stokach narciarskich:

• Kolej linowa – w Polsce taki rodzaj kolejek nie jest często spotykany, jednak zagraniczne kurorty mogą pochwalić się długimi liniami takich wyciągów. Zasada funkcjonowania jest bardzo prosta – na linie jest podwieszany wagonik, może pomieścić kilka / kilkanaście osób i porusza się w ruchu wahadłowym. Łatwo wywnioskować, że taki rodzaj przemieszczania się między podstawą, a szczytem góry jest dostępny dla wszystkich – zarówno początkujących, jak i zaawansowanych narciarzy.
• Kolej linowo-terenowa – różnicą między taką koleją, a tradycyjną linową jest sposób poruszania się wagonów. W tym przypadku jeżdżą po przygotowanych torach (jak tramwaje). Zamontowana lina napędzająca wspomaga transport. Z tego rodzaju kolei również skorzysta każdy narciarz, niezależnie od umiejętności, jednak warto sprawdzić na jaki prowadzi szlak.
• Kolej gondolowa – w Polsce tylko Świeradów Zdrój może pochwalić się taką kolejką. Jest ona nie lada atrakcją dostępną przez cały rok. W Alpach stała się normą, dlatego warto zapoznać się z warunkami przemieszczania się. Podobnie, jak w przypadku kolei linowej i tutaj podwieszone są wagoniki na kilka / kilkanaście osób. Jedyną różnicą jest tempo – gondolowa porusza się w ruchu ciągłym, gdy linowa – w wahadłowym.

Rodzaje wyciągów a umiejętności narciarza

Wyciągi są popularniejszą i dostępniejszą metodą przemieszczania się na stokach. Jednak wiele z nich wymaga opanowanych umiejętności narciarskich i zachowania zasad bezpieczeństwa. Stąd wiele z nich nie będzie odpowiednim miejscem dla małych dzieci czy amatorów szusowania. Sprawdźmy dlaczego!

• Wyciąg krzesełkowy – który dostępny jest dla każdego, niezależnie od umiejętności. W dodatku w sezonach letnich również działa, pomagając turystom przenosić się w wysokie partie gór. Taki wyciąg składa się z kanapy na 1-5 osób i porusza się w sposób ciągły. Wysiadanie może wydawać się trudne, jednak przy stacjach taki wyciąg najczęściej zwalnia, pozwalając na płynne przejście.
• Ruchomy chodnik – który można spotkać także na lotniskach czy w galeriach handlowych. Są to taśmy, które powoli poruszają się na stoku pod lekkim nachyleniem ku górze. W ich przypadku ważne jest zachowanie stabilności. Zabronione jest siadanie czy kładzenie się, ponieważ może to stwarzać zagrożenie sobie oraz innym uczestnikom ruchu. Małe dzieci powinny poruszać się w towarzystwie opiekunów. Taki wyciąg jest dostępny dla każdego i najczęściej prowadzi na łatwe trasy narciarskie.
• Wyciąg orczykowy – zaletą takiego wyciągu jest fakt, że nie trzeba odpinać nart (jak np. przy kolejkach). Mieści się on najczęściej wzdłuż tras. Punktem charakterystycznym takiego wyciągu jest uchwyt, który łapią narciarze. Ma on kształt litery „T”, co ułatwia umieszczenie go między nogami. Z takiego wyciągu powinny korzystać osoby, które mają już doświadczenie w szusowaniu, ponieważ wyciąg się nie zatrzyma, jeżeli ktoś straci stabilność i upadnie.
• Wyciąg talerzykowy – zasada działania jest podobna do wyciągu orczykowego. Różnicą jest tylko uchwyt. W przypadku tego drugiego, przypomina literę „T”, talerzykowy ma.. w podstawie okrąg, który również można umieścić między nogami (tuż pod pośladkami).
• Wyciąg bezpodporowy – jego działanie jest bardzo podobne do wyciągu orczykowego z jedną zauważalną różnicą. Uchwyt nie umieszcza się między nogami, a chwyta go rękoma. W ten sposób mogą z niego korzystać także osoby, które nie mają dużego doświadczenia w jeździe na nartach czy desce snowboardowej.

Zasady bezpieczeństwa na stokach narciarskich

Poza znajomością wyciągów i doborem odpowiedniej trasy do umiejętności, warto też poznać inne, ważne zasady poruszania się po stokach. Podstawową zasadą jest utrzymanie bezpieczeństwa podczas zjeżdżania. Zabrania się m.in.:

• Zajeżdżania innym drogi,
• Zatrzymywania się na trasie,
• Nieprzestrzegania bezpiecznej prędkości,
• Jazdy bez odblasków,
• Jazdy bez kasku,
• Ignorowania znaków (szczególnie na nartostradach),
• Włączania się do ruchu bez zachowania szczególnej ostrożności.

Dodatkowo, widząc poszkodowanego na trasie, narciarz jest zobowiązany do udzielenia mu pomocy. Pierwszym krokiem jest wezwanie pomocy, a następnie zabezpieczenia miejsca, aby inna osoba nie najechała na poszkodowanego. Wypadek na nartach może prowadzić do uszkodzeń kręgosłupa, dlatego jeżeli nie jest to konieczne, nie powinno się przenosić lub przesuwać takiej osoby.
Ponadto, każdy narciarz powinien uczciwie przyznać przed sobą, jakie ma umiejętności i wybierać odpowiednią trasę.

Jak dobrać właściwe ubezpieczenie na narty?

Szukając właściwej polisy na narty, należy zwrócić uwagę na kwoty gwarantowane przy kosztach leczenia, ratownictwie oraz OC. Te trzy elementy są koniecznością, która pozwoli uchronić przed kosztownymi skutkami upadków i wypadków na stoku. Ceny polis zaczynają się od 3,70 zł za jeden dzień, dlatego ten koszt nie jest znaczący, ale robi różnicę, gdy potrzebujemy wsparcia od ubezpieczyciela.

• AXA – 25,87 zł za tydzień (200 000 zł - koszty leczenia, 200 000 zł - ratownictwo, 20 000 zł - NNW + sporty objęte polisą),
• Nationale Nederlandem – 29,85 zł za tydzień (80 000 zł - koszty leczenia, 50 000 zł – ratownictwo + sporty objęte polisą),
• Signal Iduna – 43,54 zł za tydzień (85 061 zł – koszty leczenia, 25 518 zł – ratownictwo, 15 000 zł – NNW, 255 184 zł – OC, 127 592 – OC sportowe + sporty objęte polisą),

Zakup polisy turystycznej jest dobrą praktyką. Jej wybór powinny determinować szacunkowe koszty leczenia najczęściej pojawiających się kontuzji na stoku (np. złamania nogi), a w przypadku ratownictwa – koszt obsługi śmigłowca. Tak.. na wszelki wypadek.

    Porównaj ceny